ʼρθρα

Ουρικό οξύ και Διατροφή

Τα αυξημένα ποσοστά ουρικού οξέως (υπερουριχαιμία) που παρατηρούνται στους άντρες ή στις γυναίκες με εμμηνόπαυση (φυσιολογικό ουρικό οξύ = άντρες<8.0 mg/ dl, γυναίκες<6.0 mg/dl), οφείλεται κατά κύριο λόγο στην υπέρ-παραγωγή ουρικού οξέως ή τη μείωση στην έκκριση του ουρικού οξέως από το αίμα.

Το ουρικό οξύ είναι οργανική ένωση άνθρακα, αζώτου υδρογόνου και οξυγόνου (C5H4N4O3) και αποτελεί το τελικό οξειδωτικό προϊόν της διάσπασης των πουρίνων. Οι πουρίνες είναι αρωματικές οργανικές ουσίες που υπάρχουν τόσο στον άνθρωπο όσο και στις τροφές. Οι πουρίνες διαχωρίζονται σε αδενίνη, γουανίνη, ισογουανίνη, υποξανθίνη, ξανθίνη, θεοβρωμίνη και καφεΐνη. Οι πουρίνες στις τροφές με την βοήθεια ενζύμων διασπόνται τελικά στον ανθρώπινο οργανισμό σε ουρικό οξύ.

Υπερβολική κατανάλωση διατροφικών πουρίνων σε συνδυασμό με μειωμένη ή ανύπαρκτη δράση του ενζύμου υπεύθυνου για τη διάσπαση του οξέως οδηγούν σε αύξηση του ουρικού οξέως. Τα ψηλά επίπεδα ουρικού οξέως στο αίμα αυξάνουν την οξύτητα της ουρίας με κίνδυνο κρυσταλοποίησης του οξέως στις αρθρώσεις και δημιουργία φουσκωμάτων και αρθριτικών παθήσεων. Τα φουσκώματα που τελικά οδηγούν σε αρθριτικές παθήσεις επικεντρώνονται στα πόδια (ποδάγρα), γόνατα, δάκτυλα, καρπούς, αγκώνες και σπόνδυλο.

Επιστημονικές μελέτες επίσης αναφέρουν αυξημένο κίνδυνο δημιουργίας αλάτων ή πετρωμάτων στους νεφρούς στα άτομα με ποδάγρα, τα οποία δεν λαμβάνουν έγκαιρα θεραπεία. Αρκετές φορές πέρα της γονιδιακής αιτιολογίας, η ανάπτυξη των πιο πάνω αρθριτικών παθήσεων οφείλεται επίσης σε περιβαλλοντολογικούς παράγοντες όπως η υπερκατανάλωση τροφών με ψηλή περιεκτικότητα πουρίνων, υπερκατανάλωση αλκοολούχων ποτών, μετά από προσβολή σοβαρών λοιμώξεων ή ακόμη μετά από μακροχρόνια χρήση αντιβιοτικών. Επιστημονικές μελέτες επίσης αναφέρουν ότι το ψηλό ουρικού οξύ αποτελεί ένας από τους παράγοντες κινδύνου στεφανιαίας νόσου.

ʼτομα που παρουσιάζουν ψηλά ποσοστά ουρικού οξέως πρέπει να αποφεύγουν τη νηστεία ή την αυστηρή δίαιτα (<1000 Kcal/ανά ημέρα). Η μειωμένη λήψη θερμίδων με φυσικό επακόλουθο την μειωμένη λήψη πρωτεϊνών διεγείρει την διάσπαση του ανθρώπινου μυϊκού ιστού με αποτέλεσμα την αύξηση των αιματικών κετόνων. Αυξημένες αιματικές κετόνες αποτελούν εμπόδιο στην αποβολή του ουρικού οξέως και αύξησης του στο αίμα.

Παρόλο που οι διατροφικές πουρίνες συνεισφέρουν μονάχα 1.0mg/dl στο συγκεντρωτικό αιματικό ουρικό οξύ, οι γενικές διατροφικές οδηγίες για άτομα με ψηλό ουρικό οξύ (Πίνακας 2), η κατανάλωση τροφών χαμηλά σε πουρίνες (Πίνακας 3), σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή, αποτελούν βασικές μεθόδους για άμεση αγωγή μείωσης του ουρικού οξέως.

Κατεβάστε το αρχείο

Αρχείο PDF
496.78 KB